GHS/CLP
Vanuit de Verenigde Naties is een wereldwijd uniform classificatie systeem geïntroduceerd voor zowel gebruik van stoffen als transport.
Dit systeem, the Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS), moet de huidige verschillende systemen vervangen. De meeste landen hebben dit systeem al ingevoerd zoals in de EU waarbij het is ingevoerd op 1 december 2010 voor stoffen en op 1 juni 2015 voor preparaten (‘mengsels’ in GHS-jargon).
Op 31 december 2008 heeft de Europese commissie een verordening gepubliceerd om het Europese systeem voor indeling, etikettering en verpakking van stoffen en preparaten in overeenstemming te brengen met het in 2002 in VN verband overeengekomen wereldwijde Globally Harmonized System (GHS) middels REACH verordening (EG) Nr. 1272/2008 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 16 december 2008 betreffende de indeling, etikettering en verpakking van stoffen en mengsels tot wijziging en intrekking van de Richtlijnen 67/548/EEG en 1999/45/EG en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1907/2006. In vervolg op dit document worden updates gepubliceerd onder de naam ATP (adaptation to technical and scientific progress of aanpassing aan de technische en wetenschappelijke vooruitgang).
In de EU wordt i.p.v. GHS gesproken over CLP (classification, labelling and packaging), op de ECHA website is aanvullende informatie te vinden.
ELEMENTEN
De opbouw van het GHS-Systeem bestaat uit de volgende elementen of ’Building Blocks’:
1. fysische gevaren;
2. gezondheids- en milieugevaren;
3. de classificatie van preparaten (mengsel);
4. gevarencommunicatie (etiketten en veiligheidsinformatiebladen).
Fysische gevaren.
Er zijn zestien klassen met betrekking tot fysische of directe gevaren:
– explosief;
– ontvlambare gassen;
– ontvlambare aerosolen;
– oxiderende gassen;
– gassen onder druk;
– ontvlambare vloeistoffen;
– ontvlambare vaste stoffen;
– re-actieve stoffen;
– pyroforische vloeistoffen;
– pyroforische vaste stoffen;
– zelf verhittende stoffen;
– stoffen die in contact met water brandbare gassen vormen;
– oxiderende vloeistoffen;
– oxiderende vaste stoffen;
– organische peroxides;
– corrosief op metaal.
Voorbeeld: de klasse ‘Explosief’ is ingedeeld in zes subklassen (divisions) van 1.1 tot en met 1.6, wat van zeer explosief tot weinig kans op explosiegevaar gaat. Deze indeling is gebaseerd op de testmethoden van de United Nations, die ook voor het transport classificatie systeem worden gebruikt.
Gezondheids- en milieugevaren voor classificatie stoffen en mengsels (preparaten).
De verschillende soorten:
– acute toxiciteit;
– corrosief of irriterend voor de huid;
– veroorzaakt irritatie of schade aan ogen;
– respirabel of huid sensibiliserend;
– mutageen;
– carcinogeen;
– reprotoxisch;
– toxisch t.a.v. specifieke organen bij eenmalige blootstelling;
– toxisch t.a.v. specifieke organen bij herhaalde blootstelling;
– gevaar voor waterig milieu.
Classificatie van mengsels (preparaten).
Het GHS gebruikt de term ‘gevarenclassificatie’ om aan te geven dat alleen de intrinsieke gevaarseigenschappen van de stof of het mengsel worden bekeken.
De volgorde van classificeren is als volgt:
1. Zoek naar relevante gegevens over de gevaren van de stof of het mengsel;
2. Beoordeel deze gegevens om vast te stellen of deze gevaren tot deze stof of dit
mengsel behoren;
3. Beslis of de stof of het mengsel als gevaarlijk geclassificeerd moet worden.
Zo ja: bepaal de mate van het gevaar, door een vergelijking van de gegevens
met overeenkomstige criteria voor gevarenclassificatie.
De volgende stappen voor mengsels (Tiered approach):
1. Gebruik van beschikbare testdata van het complete mengsel: indien niet voorhanden,
zie punt 2;
2. Gebruik van het ‘Bridging’ principe: als het mengsel niet is getest, maar er voldoende
gegevens zijn over de afzonderlijke componenten en / of vergelijkbare mengsels die wel getest zijn, dan kunnen deze gegevens in sommige gevallen volgens
de volgende overbruggingsprincipes worden gebruikt (hiermee worden ook
onnodige dierproeven voorkomen). Voor elke gezondheids- en milieuklasse worden
de criteria voor de overbruggingsprincipes gegeven.
Gevarencommunicatie (etiket en veiligheidsinformatieblad).
Het veiligheidsinformatieblad is op hoofdlijnen identiek aan de eerder gepubliceerde ‘REACH‘ versie. Voor het etiket is de grootste verandering de gebruikte gevarenaanduiding.
Voor een overzicht omtrent de GHS regelgeving verwijzen wij U naar de EU-GHS of CLP website.